Het meisje en de soldaat

Dit boek gaat over een meisje. Zij woont samen met haar moeder in een herberg, die haar moeder uitbaat. Haar vader vecht aan het front. Ze wonen achter het front en de soldaten die drie dagen rust hebben, komen regelmatig bij hen over de vloer. Het meisje is blind. Haar wereld bestaat uit geuren en geluiden. Elke dag gaat ze op een bankje zitten dat zeventien passen van de herberg staat. Op een dag merkt ze dat ze niet alleen is. Ze ruikt een geur die ze niet kent. Ze ruikt een soldaat, maar deze is anders dan ze gewoon is.
Het meisje en de soldaat bouwen een vriendschap op. Telkens weer ontmoeten ze elkaar op het bankje. Tot op een dag de soldaat niet komt opdagen. Het meisje blijft de hele dag op hem wachten, maar hij komt niet. De volgende dag is hij er nog steeds niet. Het meisje wordt ongerust. Leeft hij nog? Is hij dood? Misschien werden hun rustdagen ingetrokken... Ze besluit om het uit te zoeken en trekt naar het front. Ze moet hem vinden. 

Het meisje en de soldaat is een verhaal over vriendschap tussen een meisje en een soldaat die troost vinden bij elkaar. De soldaat voelt zich een vreemde in dit koude natte land. Hij verlangt naar zijn thuis. Bovendien wordt hij steeds met kwade blikken aangestaard. 
Het meisje maakt zich zorgen over haar vader. Hoe zou het met hem gaan? Ze heeft al zo lang niets meer van hem gehoord. Denkt hij nog aan haar? Leeft hij nog?
Het boek geeft een bijzondere invalshoek van de oorlog. Het meisje die niets kan zien, maar toch de gruwel van de oorlog beleefd. De soldaat die zich afvraagt waarvoor hij eigenlijk iedere dag zijn leven waagt. Het is tenslotte niet zijn oorlog.

Het is een verwarmend verhaal. De oorlog verscheurt gezinnen, maar kan ook op een bijzondere manier twee mensen dicht bij elkaar brengen.