Eindbeoordeling KT Ten Oorlog

Over het keuzevak

Ik dacht dat we vooral les gingen krijgen over de twee Wereldoorlogen en dan nog vooral over de Eerste Wereldoorlog. Dit omdat het keuzevak zo heette. Ik keek hier wel naar uit omdat ik niet zo veel wist over de Eerste Wereldoorlog. Ik wist in grote lijnen hoe de Eerste Wereldoorlog was ontstaan, maar meer wist ik er niet over. Ik had dan ook gehoopt dat ik hier veel informatie over zou krijgen.
Tijdens de lessen kregen we wel wat informatie, maar eigenlijk waren het meer algemene inpuntmomenten om onze belangstelling te prikkelen. In die opzet is het echt wel geslaagd. Elke les ging ik buiten met een honger naar kennis. Elk klein beetje informatie zette me op weg om me verder in het onderwerp te verdiepen.  

Bovendien kregen we tijdens de lessen heel veel materiaal toegereikt. Dit vond ik zeer interessant omdat je vaak niet weet dat het beschikbaar is. Er is eigenlijk zoveel materiaal over de oorlog te vinden waarvan we niet weten dat het bestaat. Ik ben zelf ook op zoek gegaan in de bibliotheek naar informatie. Ik vond het boek “Het meisje en de soldaat van Aline Sax” dat ons in de les werd voorgesteld. Dit boek heb ik ontleend en gelezen. Ik vond het een boek dat je heel makkelijk in de lessen kan integreren.

Door in gesprek te gaan met andere klasgenoten kon je ook al heel veel informatie krijgen over bepaalde onderwerpen. Dit creëerde interessante invalshoeken om weer verder op zoek te gaan naar informatie.

Over mijn blog en die van anderen

Het werken met een blog vind ik persoonlijk een originele en interessante werkwijze. Omdat we elke dag verplicht iets moesten posten, werden we echt ondergedompeld in het onderwerp. Zo ontdekte ik elke dag wel iets anders. Telkens kwam ik iets interessants te weten waar ik dan weer meer over wilde weten. Ik moet wel eerlijk toegeven dat ik soms wel dode momenten had. Momenten waar ik niets interessants leek te vinden. Dat gaf me dan wel een beetje stress omdat er iets moést gepost worden. Toch zocht ik verder en meestal vond ik nog wel iets dat ik kon posten.

Persoonlijk vind ik dat ik de voor mij meest interessante onderwerpen er heb uitgekozen om te posten. Ik wilde meer weten over de Eerste Wereldoorlog en daar heb ik dan ook veel over opgezocht. Ook ontdekte ik nog dingen die ik nog niet wist over de Tweede Wereldoorlog.

Voor het maken van de blog waren er maar die enkele criteria. Dat maakte het mogelijk om toch een persoonlijk stuk te maken. Iets van mezelf. Iets waar ik eigenlijk ook wel trots op ben.

Het leuke aan het werken met een blog was ook dat je naar de andere blogs kon gaan kijken. Dat gaf mij ook steeds nieuwe impulsen.

Over mijn ervaringen

Wat me vooral is bijgebleven is de volgende zin, die ik ook al op mijn blog gepost heb: “Hoe kan God nog van ons, mensen, houden?”
Deze zin heb ik gehoord in het ‘In Flanders Fields museum’ en komt uit een filmfragment van een Franse soldaat die beschrijft hoe hij noodgedwongen een Duitse soldaat neerschiet.
Ik vond deze zin zo treffend, omdat het zo mooi weergeeft hoe de soldaten zich gevoeld moeten hebben. Ik kan me zo voorstellen dat ik die soldaat was en dat ik moet schieten. Als hij dat niet zou doen, dan zou hij zelf sterven. Hoe kunnen we hierna nog van onszelf houden? Waar heeft die Duitser dat aan verdiend? Hij vecht ook alleen maar voor zijn vaderland, zoals iedereen. Je schiet hem dood omdat hij de vijand is, maar eigenlijk is hij een mens zoals jij en ik.

Wat ik hieruit heb geleerd is dat je niet vanuit één standpunt naar een oorlog mag kijken. Er is nooit een slechte en een goede. Beide zijn even goed of slecht. In een oorlog moordt iedereen, dus kan je niet zeggen dat één partij verontschuldigd wordt van deze daden omdat het “voor de goede zaak is” of omdat “ze het opnemen tegen de vijand”.

Over mijn leerproces

Ik heb veel bijgeleerd over de Eerste Wereldoorlog. Eerst en vooral over de oorzaken en gevolgen, maar ook over het front en de loopgravenoorlog. Mijn persoonlijk doel was om meer te weten te komen over de Eerste Wereldoorlog. Toch werd ik vaak “verleid” om op zoek te gaan naar informatie over de Tweede Wereldoorlog. Hier heb ik ook een aantal dingen over bijgeleerd. Toch kan ik zeggen dat mijn persoonlijk doel volbracht is. Ik heb me verdiept in de Eerste Wereldoorlog. Vooral mijn bezoek aan de Westhoek heeft me veel bijgebracht. Niet alleen het bezoek aan het “In Flanders Fields” museum, maar ook het bezoek aan de begraafplaatsen, Britse loopgraaf en Hill 60 hebben een indruk nagelaten.

Ik heb ook geleerd dat ik soms een beetje te kritisch ben over mezelf. Dat zou soms een beetje minder mogen zijn, omdat het me echt ongelukkig maakt. Het bezorgt me stress omdat ik het té goed wil doen. Bij deze opdracht is deze eigenschap bij mij ook weer naar boven gekomen.

Over het didactisch materiaal en de lesideeën voor de lagere school

In het begin vond ik het niet makkelijk om lesideeën te verzinnen rond oorlog in de lagere school. Je kan wel droog vertellen wat er in het geschiedenisboek staat, maar daar staan kinderen natuurlijk niet voor te springen. Toch hebben we een aantal leuke lesideeën kunnen verzinnen die ik zelf ook graag zou willen toepassen in de praktijk.

Het didactisch materiaal dat we als voorbeeld kregen, vond ik echt inspirerend. Als kind zou ik het zelf ook heel boeiend gevonden hebben om met levensecht materiaal te kunnen werken. Daarom vond ik het ook heel leuk om het materiaal te maken. Het bracht me in een soort fantasiewereld, alsof ik zelf nog een kind was.

Over de samenwerking met Margot

De samenwerking met Margot verliep heel vlot. We zaten vaak op dezelfde golflengte en de ideeën kwam dan ook snel op papier. Ik ben heel blij met ons resultaat. Ik wil zeker nog eens met haar samenwerken!