vrijdag 21 februari 2014

Eindbeoordeling KT Ten Oorlog


Over het keuzevak

Ik dacht dat we vooral les gingen krijgen over de twee Wereldoorlogen en dan nog vooral over de Eerste Wereldoorlog. Dit omdat het keuzevak zo heette. Ik keek hier wel naar uit omdat ik niet zo veel wist over de Eerste Wereldoorlog. Ik wist in grote lijnen hoe de Eerste Wereldoorlog was ontstaan, maar meer wist ik er niet over. Ik had dan ook gehoopt dat ik hier veel informatie over zou krijgen.
Tijdens de lessen kregen we wel wat informatie, maar eigenlijk waren het meer algemene inpuntmomenten om onze belangstelling te prikkelen. In die opzet is het echt wel geslaagd. Elke les ging ik buiten met een honger naar kennis. Elk klein beetje informatie zette me op weg om me verder in het onderwerp te verdiepen.  
Bovendien kregen we tijdens de lessen heel veel materiaal toegereikt. Dit vond ik zeer interessant omdat je vaak niet weet dat het beschikbaar is. Er is eigenlijk zoveel materiaal over de oorlog te vinden waarvan we niet weten dat het bestaat. Ik ben zelf ook op zoek gegaan in de bibliotheek naar informatie. Ik vond het boek “Het meisje en de soldaat van Aline Sax” dat ons in de les werd voorgesteld. Dit boek heb ik ontleend en gelezen. Ik vond het een boek dat je heel makkelijk in de lessen kan integreren.
Door in gesprek te gaan met andere klasgenoten kon je ook al heel veel informatie krijgen over bepaalde onderwerpen. Dit creëerde interessante invalshoeken om weer verder op zoek te gaan naar informatie.

Over mijn blog en die van anderen

Het werken met een blog vind ik persoonlijk een originele en interessante werkwijze. Omdat we elke dag verplicht iets moesten posten, werden we echt ondergedompeld in het onderwerp. Zo ontdekte ik elke dag wel iets anders. Telkens kwam ik iets interessants te weten waar ik dan weer meer over wilde weten. Ik moet wel eerlijk toegeven dat ik soms wel dode momenten had. Momenten waar ik niets interessants leek te vinden. Dat gaf me dan wel een beetje stress omdat er iets moést gepost worden. Toch zocht ik verder en meestal vond ik nog wel iets dat ik kon posten.
Persoonlijk vind ik dat ik de voor mij meest interessante onderwerpen er heb uitgekozen om te posten. Ik wilde meer weten over de Eerste Wereldoorlog en daar heb ik dan ook veel over opgezocht. Ook ontdekte ik nog dingen die ik nog niet wist over de Tweede Wereldoorlog.
Voor het maken van de blog waren er maar die enkele criteria. Dat maakte het mogelijk om toch een persoonlijk stuk te maken. Iets van mezelf. Iets waar ik eigenlijk ook wel trots op ben.
Het leuke aan het werken met een blog was ook dat je naar de andere blogs kon gaan kijken. Dat gaf mij ook steeds nieuwe impulsen.



Over mijn ervaringen

Wat me vooral is bijgebleven is de volgende zin, die ik ook al op mijn blog gepost heb: “Hoe kan God nog van ons, mensen, houden?”
Deze zin heb ik gehoord in het ‘In Flanders Fields museum’ en komt uit een filmfragment van een Franse soldaat die beschrijft hoe hij noodgedwongen een Duitse soldaat neerschiet.
Ik vond deze zin zo treffend, omdat het zo mooi weergeeft hoe de soldaten zich gevoeld moeten hebben. Ik kan me zo voorstellen dat ik die soldaat was en dat ik moet schieten. Als hij dat niet zou doen, dan zou hij zelf sterven. Hoe kunnen we hierna nog van onszelf houden? Waar heeft die Duitser dat aan verdiend? Hij vecht ook alleen maar voor zijn vaderland, zoals iedereen. Je schiet hem dood omdat hij de vijand is, maar eigenlijk is hij een mens zoals jij en ik.
Wat ik hieruit heb geleerd is dat je niet vanuit één standpunt naar een oorlog mag kijken. Er is nooit een slechte en een goede. Beide zijn even goed of slecht. In een oorlog moordt iedereen, dus kan je niet zeggen dat één partij verontschuldigd wordt van deze daden omdat het “voor de goede zaak is” of omdat “ze het opnemen tegen de vijand”.

Over mijn leerproces

Ik heb veel bijgeleerd over de Eerste Wereldoorlog. Eerst en vooral over de oorzaken en gevolgen, maar ook over het front en de loopgravenoorlog. Mijn persoonlijk doel was om meer te weten te komen over de Eerste Wereldoorlog. Toch werd ik vaak “verleid” om op zoek te gaan naar informatie over de Tweede Wereldoorlog. Hier heb ik ook een aantal dingen over bijgeleerd. Toch kan ik zeggen dat mijn persoonlijk doel volbracht is. Ik heb me verdiept in de Eerste Wereldoorlog. Vooral mijn bezoek aan de Westhoek heeft me veel bijgebracht. Niet alleen het bezoek aan het “In Flanders Fields” museum, maar ook het bezoek aan de begraafplaatsen, Britse loopgraaf en Hill 60 hebben een indruk nagelaten.
Ik heb ook geleerd dat ik soms een beetje te kritisch ben over mezelf. Dat zou soms een beetje minder mogen zijn, omdat het me echt ongelukkig maakt. Het bezorgt me stress omdat ik het té goed wil doen. Bij deze opdracht is deze eigenschap bij mij ook weer naar boven gekomen.

Over het didactisch materiaal en de lesideeën voor de lagere school

In het begin vond ik het niet makkelijk om lesideeën te verzinnen rond oorlog in de lagere school. Je kan wel droog vertellen wat er in het geschiedenisboek staat, maar daar staan kinderen natuurlijk niet voor te springen. Toch hebben we een aantal leuke lesideeën kunnen verzinnen die ik zelf ook graag zou willen toepassen in de praktijk.
Het didactisch materiaal dat we als voorbeeld kregen, vond ik echt inspirerend. Als kind zou ik het zelf ook heel boeiend gevonden hebben om met levensecht materiaal te kunnen werken. Daarom vond ik het ook heel leuk om het materiaal te maken. Het bracht me in een soort fantasiewereld, alsof ik zelf nog een kind was.

Over de samenwerking met Margot


De samenwerking met Margot verliep heel vlot. We zaten vaak op dezelfde golflengte en de ideeën kwam dan ook snel op papier. Ik ben heel blij met ons resultaat. Ik wil zeker nog eens met haar samenwerken!

donderdag 20 februari 2014

Lier en de Eerste Wereldoorlog


Hieronder enkele foto's van de vernielingen in Lier tijdens de Eerste Wereldoorlog.





Vernielde woningen aan de Grote Markt in Lier.

Interessante bronnen in verband met de Eerste Wereldoorlog in Lier:
http://www.lierinbeeld.be/vroegerennu/wo1/Verwoestingen/Lier%20verwoest.htm
http://www.gva.be/regio-antwerpen-zuid/lier/lier-bouwt-noodwoning-w-o-i-na.aspx

woensdag 19 februari 2014

Het meisje en de soldaat

Dit boek gaat over een meisje. Zij woont samen met haar moeder in een herberg, die haar moeder uitbaat. Haar vader vecht aan het front. Ze wonen achter het front en de soldaten die drie dagen rust hebben, komen regelmatig bij hen over de vloer. Het meisje is blind. Haar wereld bestaat uit geuren en geluiden. Elke dag gaat ze op een bankje zitten dat zeventien passen van de herberg staat. Op een dag merkt ze dat ze niet alleen is. Ze ruikt een geur die ze niet kent. Ze ruikt een soldaat, maar deze is anders dan ze gewoon is.
Het meisje en de soldaat bouwen een vriendschap op. Telkens weer ontmoeten ze elkaar op het bankje. Tot op een dag de soldaat niet komt opdagen. Het meisje blijft de hele dag op hem wachten, maar hij komt niet. De volgende dag is hij er nog steeds niet. Het meisje wordt ongerust. Leeft hij nog? Is hij dood? Misschien werden hun rustdagen ingetrokken... Ze besluit om het uit te zoeken en trekt naar het front. Ze moet hem vinden. 


Het meisje en de soldaat is een verhaal over vriendschap tussen een meisje en een soldaat die troost vinden bij elkaar. De soldaat voelt zich een vreemde in dit koude natte land. Hij verlangt naar zijn thuis. Bovendien wordt hij steeds met kwade blikken aangestaard. 
Het meisje maakt zich zorgen over haar vader. Hoe zou het met hem gaan? Ze heeft al zo lang niets meer van hem gehoord. Denkt hij nog aan haar? Leeft hij nog?
Het boek geeft een bijzondere invalshoek van de oorlog. Het meisje die niets kan zien, maar toch de gruwel van de oorlog beleefd. De soldaat die zich afvraagt waarvoor hij eigenlijk iedere dag zijn leven waagt. Het is tenslotte niet zijn oorlog.

Het is een verwarmend verhaal. De oorlog verscheurt gezinnen, maar kan ook op een bijzondere manier twee mensen dicht bij elkaar brengen.



dinsdag 18 februari 2014

Een dagje naar de Westhoek...

Bezoek aan het museum "In flanders fields"

In het museum kreeg je een bandje dat je bij binnenkomst in het museum kon personaliseren. Er werd gevraagd om je naam, woonplaats en leeftijd in te geven. Op basis van die gegevens werden er personages gekozen die je meenemen in een reis door de tijd.
Dit vond ik persoonlijk heel boeiend omdat het je zo dichter bij het leven van toen brengt.

Natuurlijk was er heel veel te bekijken in het museum, te veel zelfs om op 2 uur uitgebreid te bekijken.
Ik heb foto's genomen van een aantal dingen die een indruk op me hebben nagelaten.

Propagandaposters - "In Flanders Fields Museum"
Hier zien jullie een foto van een verzameling van originele propagandaposters uit de Eerste Wereldoorlog. Elke grootmacht wilde de vijand zo slecht mogelijk afschilderen. Dit deden ze via deze posters. De media werd dus al snel gebruikt om de bevolking tegen de vijand op te zetten. Ook was het de bedoeling om met deze posters een soort rechtvaardigheidsgevoel te creëren zodat veel jonge mannen zich zouden aanmelden bij het leger.
Niet in elk land was de dienstplicht ingevoerd, dus werd vaak de media ingezet om soldaten te rekruteren.




Uniform Duitse soldaat - "In Flanders Fields Museum"
Uniform Franse soldaat - "In flanders Fields Museum"
Hier zien jullie de uitrusting van een Duitse en Franse soldaat. De Fransen gebruikten aan het begin van de Eerste Wereldoorlog nog hun opvallend uniform met rode, blauwe en witte kleuren naar de Franse vlag. Al snel werd duidelijk dat dit hen niet ten goede kwam. Ze opteerden daarna voor een blauw-grijs uniform dat meer camoufleerde. De Duitsers hadden al van het begin van de oorlog geïnvesteerd in kaki uniformen. Zij waren dus veel moderner uitgerust. De Fransen hadden dan wel gekozen voor nieuwe uniformen, maar hun materiaal was meestal nog van de vorige eeuw.
Zoals je ziet waren de soldaten niet beschermt tegen de omstandigheden in de loopgraven. Het was er nat en koud. Omdat de mannen in de zomer naar het front getrokken waren, droegen ze enkel zomerkledij. 

Ik denk dat een bezoek aan dit museum een must is voor iedereen. Het heeft echt een grote indruk op mij gemaakt. Al het beeldmateriaal, vondsten en foto's waren heel indrukwekkend. Ook de personen die gekozen waren op basis van onze eigen gegevens, waren een interessante invalshoek. Voor kinderen is dit museum ook toegankelijk. Er werden filmpjes vertoond van acteurs die een Duitse, Engelse, Belgische en Franse soldaat vertolkten. Zij vertelden elk vanuit hun standpunt over kerstavond aan het front. 
Kortom, ik kwam ogen te kort!

Artillery Wood cemetery

Artillery Wood cemetery
Dit is één van de vele begraafplaatsen in de Westhoek. Het viel me op hoeveel begraafplaatsen we zijn tegengekomen. Soms gewoon in het midden van landbouwvelden. De mensen daar worden dus dagelijks geconfronteerd met de oorlog. Het is gewoon niet weg te denken. We kunnen ons niet voorstellen hoeveel mannen gesneuveld zijn in deze Groote Oorlog. Als je bedenkt dat deze begraafplaats maar één van de velen is, kunnen we ons een beetje voorstellen welke vreselijke gevolgen deze oorlog heeft gehad.

Yorkshire Trench & Dug-Out

Yorkshire Trench & Dug-Out
Dit is een loopgraaf van de Britten. Vanaf 1992 werd langs het kanaal Ieper-Ijzer een nieuw industrieel gebied ontgonnen. Hier vond men ontplofte munitie, constructies, menselijke resten,... Sindsdien werd tot het voorjaar van 2008, 205 lichamen geborgen van soldaten van drie verschillende nationaliteiten. De loopgraaf werd gerestaureerd in het oorspronkelijke tracé. "The fireline" bevindt zich aan de rechterkant van de foto. Aan deze kant zijn de zandzakjes ook hoger opgestapeld. 


Onderaan de loopgraaf werden een pad aangelegd van houten planken. Zo probeerde men te vermijden dat de loopgraaf vol slijk en water zou lopen.


Dit houten pad werd op omgekeerde A-vormige stutsels die ook weer moesten zorgen voor het min of meer droog en slijkvrij houden van de loopgraaf.

Hill 60

"De heuvel werd gevormd door de ophoping van uitgegraven aarde bij het aanleggen van de spoorwegbedding. In 1914 veroveren de Duitse troepen de heuvel op de Fransen. De Britten nemen de sector over en de ondergrondse strijd begint. Allicht is het hier dat op 17 februari 1915 de eerste Britse dieptemijn tot ontploffing wordt gebracht. Bij een volgende ondergrondse actie op 17 april 1915 komt de heuvel in Britse handen. De ondergrondse oorlogvoering duurt tot begin 1917 (Derde Slag bij Ieper). Veel soldaten die werkten en vochten in de donkere tunnels zijn er ook gestorven en liggen nog steeds naamloos in de klei begraven. Hill 60 is een begraafplaats zonder grafstenen."
(Uit informatiebrochure: "De Groote Oorlog in de Westhoek."

Hill 60 - Zillebeke
Dit is een site met een  oorspronkelijk oorlogslandschap, mijnkraters, betonconstructies, monumenten,...

Het bezoek aan Ieper en omstreken heeft mij heel veel geleerd. Ik kende slechts de grote lijnen van de Eerste Wereldoorlog. Nu heb ik het gevoel dat ik er toch al wat meer over weet. Ook heeft het een grote indruk op mij gemaakt. 
Een uitspraak die mij heel erg is bijgebleven: "Hoe kan God nog van ons, mensen, houden?"

In Flanders Fields

In Flanders Fields the poppies blow
Between the crosses, row on row,
That mark our place; and in the sky
The larks, still bravely singing, fly
Scarce heard amid the guns below.
We are the Dead. Short days ago
We lived, felt dawn, saw sunset glow,
Loved, and were loved, and now we lie
In Flanders Fields.
Take up our quarrel with the foe:
To you from failing hands we throw
The torch; be yours to hold it high.
If you break faith with us who die
We shall not sleep, though poppies grow
In Flanders Fields
Major John McCrae – 1915



Opdat wij niet zouden vergeten...





maandag 17 februari 2014

Bevrijding van de concentratiekampen

Hieronder kunnen jullie een filmpje bekijken over de bevrijding van de concentratiekampen. Ik heb het zelf helemaal bekeken en het is heel aangrijpend. Er komen harde beelden in, dus niet voor gevoelige kijkers.



Bronnen:
http://www.youtube.com/watch?v=ek0tnq_ep94

zondag 16 februari 2014

Verhalen van Joodse kinderen in de Tweede Wereldoorlog

Verhalen van Joodse kinderen in de Tweede Wereldoorlog

Getuigenissen van Joden die als kind de oorlog beleefd hebben. Ik vind deze film heel goed om in de lessen te gebruiken.
Het wordt heel boeiend verteld en het beeldmateriaal maakt het levensecht. Zo wordt het inlevingsvermogen nog vergroot.


Echt de moeite waard om eens te bekijken!

zaterdag 15 februari 2014

De Koude Oorlog



Een anti-communistisch propaganda filmpje van de Verenigde Staten. Dit werd gebruikt tijdens de Koude Oorlog.
De rechten en vrijheden van de Amerikanen worden heel duidelijk in de verf gezet. Daartegenover wordt een karikatuur naar voor gebracht van het communisme.
Er wordt in dit filmpje een duidelijk zwart-wit-denken gehanteerd. "Wij zijn goed en zij zijn slecht."




Sovjet propaganda tegen eht kapitalistische en imperialistische Amerika. Hier wordt de nadruk gelegd op de decadentie van de rijke landen. Ook hier wordt natuurlijk alles uitvergroot. Toch vind ik hier minder zwart-wit-denken terug. Er wordt meer geprobeerd om een soort moraal mee te geven.


Bronnen:
http://www.youtube.com/watch?v=8D6d6_-Vngo
http://www.youtube.com/watch?v=jETJt_zbnKk

donderdag 13 februari 2014

Wat als...

Bronnen:
http://weknowmemes.com/2013/11/if-world-war-1-was-a-bar-fight/

Goodbye Blue Sky

Eigenlijk zou ik de hele film "The Wall" kunnen posten, maar dat kan ik niet doen. 
Toch wil ik dit fragment nog delen. Ik vind het een prachtig nummer en het geeft me elke keer opnieuw kippenvel.
De gruwel van de oorlog wordt hier op een heel directe en aangrijpende manier weergegeven.


"Pink Floyd - Goodbye Blue Sky"


Bronnen:
http://www.youtube.com/watch?v=fxrYVFFhryg

Pink Floyd - The Wall

"Pink Floyd - The Wall"

Pink Floyd The Wall is een muziekfilm uit 1982. De film is gebaseerd op het album van Pink Floyd 'The Wall'. Het scenario werd geschreven door bassist van Pink Floyd, Roger Waters. 

De film gaat over hoofdpersonage Pink gespeeld door Bob Geldof. Pink is een succesvolle rockster, maar gaat gebukt onder een zware depressie. Langzaam aan bouwt hij een muur op rondom zich.
De jonge Pink is opgegroeid in de jaren '50. Zijn vader sneuvelde tijdens de Tweede Wereldoorlog. Tijdens zijn jeugd mist hij een vaderfiguur.
Dit komt heel mooi in beeld in volgend fragment.



Roger Waters verloor eveneens zijn vader tijdens de Tweede Wereldoorlog. Dit gemis heeft een grote impact gehad op zijn leven. Het komt tot uiting in "Another brick in the Wall".





"Daddy's flown across the ocean
Leaving just a memory
A snapshot in the family album
Daddy, what else did you leave for me?
Daddy, what d'ya leave behind for me?"


Geleidelijk aan verliest Pink zijn zelfbeheersing en denkvermogen. Hij scheert al zijn lichaamshaar af. Zijn manager en enkele dokters ontdekken hem en injecteren hem met drugs zodat hij toch nog kan optreden. "The show must go on..."
Pink hallucineert onder de medicatie dat hij een nazi-dictator is. (Een duidelijke verwijzing naar Hitler en Nazi-Duitsland.) Hij houdt een grote demonstratie voor zijn volgelingen.




"Pink Floyd - In The Flesh"

Ik raad deze film iedereen aan. Ik heb hem zelf al drie keer bekeken en telkens opnieuw word ik erdoor aangegrepen. Het geeft zo'n mooi en goed beeld hoe een mensenleven verwoest kan worden door een oorlog.
Ook heb ik afgelopen zomer The Wall live gezien, gebracht door Roger Waters. Het was een concert dat ik nooit meer zal vergeten. 

Roger Waters is voor mij een inspirerend persoon, zowel op muzikaal als op menselijk vlak. Hij is een pacifist en antimilitarist. Nog steeds strijdt hij op zijn manier tegen oorlog overal ter wereld. 
Een beeld uit "The Wall live Stadium 2013".

Bronnen:
http://www.eclipse-magazine.it/cultura/musica/roger-waters-the-wall-live-stadium-2013.html
http://www.youtube.com/watch?v=IoPpw7DNzCY
http://www.youtube.com/watch?v=UT8tv4zvITc
http://nl.wikipedia.org/wiki/Pink_Floyd_The_Wall
http://nl.wikipedia.org/wiki/Roger_Waters

dinsdag 11 februari 2014

Bommenkerkhof onder de Noordzee


Vandaag hadden we het in de les over munitie die in de zee werd gedumpt na de Eerste en ook de Tweede Wereldoorlog.
Ik vond er wat meer informatie over.
Het bommenkerkhof bevindt zich voor de Belgische en Nederlandse kust, ter hoogte van Knokke, in de Noordzee.
De ongebruikte munitie werd in zee gestort. Het is er uiteraard verboden om te vissen of het anker uit te werpen.

Bronnen:

- http://eoswetenschap.eu/artikel/bommenkerkhof-onder-noordzee-groter-en-giftiger-dan-gedacht

Getuigenissen


Gisteren ben ik in de bibliotheek een aantal boeken gaan ontlenen. Eén daarvan heb ik zonet doorgenomen. "Genummerd voor het leven. De laatste getuigen van de concentratiekampen in Europa. (1940-1945)"
Het boek geeft verschillende getuigenissen weer van mensen die in concentratiekampen hebben gezeten. 

Ik heb net twee verhalen gelezen en die hebben me echt aangegrepen. Deze mensen hebben echt verschrikkelijke dingen meegemaakt. Dingen die wij ons niet kunnen voorstellen.
Dit boek is een oproep aan de nieuwe generatie om nooit te vergeten wat er toen is gebeurd.


Bronnen: 
Genummerd voor het leven. - De laatste getuigen van de concentratiekampen in Europa (1940-1945)

maandag 10 februari 2014

Loopgravenoorlog 14-18


Ik typte "Wereldoorlog I" in, in de zoekmachine van google. Dit is de eerste foto die ik tegenkwam.


Australische infanteristen bij Ieper, dragen gasmaskers, 1917.

In augustus 1914 loopt de bewegingsoorlog vast in België en Noord Frankrijk. De Eerste Wereldoorlog wordt gekenmerkt voor de stellingenoorlog. Soldaten zaten vier jaar lang vast in loopgraven. De levensomstandigheden waren erbarmelijk. Dagelijks werden de soldaten geconfronteerd met honger, dorst, kou, regen, ongedierte,... 
De dood was nooit ver weg.

Op deze foto zien we eveneens dat de soldaten gasmaskers dragen. Ook dit is kenmerkend voor de Eerste Wereldoorlog. Meestal wordt gezegd dat Duitsland de eerste was die gifgas inzette. Dit dacht ik zelf ook, maar blijkbaar hadden de Fransen en de Britten hier ook al mee geëxperimenteerd. Frankrijk en Groot-Brittannië hadden eveneens grote hoeveelheden chloorgas aangekocht, maar hielden het op het inzetten van handgranaten met een mengsel op broombasis. De Duitsers zetten als reactie chloorgas in. Ze moesten reageren omdat er steeds meer soldaten met vergiftigingsverschijnselen verzorgd werden in hospitalen. 
Beide partijen gebruikten dus gifgas, maar Duitsland hanteerde als eerste het "straffe spul".
Ieper werd als eerst door gas getroffen. 

De gevolgen waren gruwelijk. Volgend citaat van legerarts luitenant-kolonel G.W.G. Hughes zegt volgens mij genoeg...

"Er lagen overal mannen langs de weg van Poperinge naar Ieper, uitgeput, hijgend, met geel slijm om hun mond en vertrokken, blauw aangelopen gezichten. Het was afschuwelijk, en we konden zo weinig voor hen doen. Nooit heb ik in een boek of artikel enige beschrijving gelezen die de afgrijselijkheid, het vreselijke lijden van deze gasslachtoffers ook maar enigszins benaderde. Als men een dergelijke patiënt had gezien of behandeld, wilde men slechts één ding: rechtstreeks naar de Duitsers gaan om hen te wurgen, om ze hun duivels gedrag op de een of andere manier betaald te zetten. Een snelle dood is beter dan deze gruwelijke doodstrijd."

Bronnen: 
http://www.wereldoorlog1418.nl/gasoorlog/gifgas.html#10
http://www.wereldoorlog1418.nl/loopgraven/
http://nl.wikipedia.org/wiki/Eerste_Wereldoorlog